دستگاه سی تی اسکن به صورت دایره ای می چرخد و بیمار درست در وسط آن روی تخت قرار می گیرد.
باریکه نازکی از اشعه ایکس به بافت و قسمت مورد نظر تابانده می شود. مقداری از این پرتو در حین عبور از بافت های بدن جذب می شود و مابقی آن از طرف دیگر بدن خارج می گردد.
پرتوی که از بدن خارج می شود توسط آشکارساز یا دتکتورهای دستگاه دریافت می شود.
آشکارسازها، پرتو دریافتی را به جریان الکتریکی تبدیل کرده و جهت پردازش اطلاعات به کامپیوتر منتقل می کنند.
این فرآیند هزاران بار از زوایای مختلف انجام می گیرد و هزاران جریان الکتریکی جهت ایجاد تصاویر به کامپیوتر دستگاه منتقل می شود.
این کامپیوتر با قدرت بالایی که دارد، حجم انبوهی از اطلاعات دریافتی را پردازش می کند و تصاویری از سطح مقطع اندام یا بافت مورد نظر ایجاد می کند.
سی تی اسکن در تشخیص چه بیماری هایی کاربرد دارد
این نوع تصویربرداری در تشخیص موارد زیر مورد استفاده قرار می گیرد :
-تشخیص و نظارت بر اثر بخشی درمان های خاصی همچون درمان سرطان
-تشخیص بیماری های ریه
-تشخیص مشکلات قلبی
-تشخیص آمفیزم یا توده های کبدی
-تشخیص بیماری های مادرزادی مانند بزرگی یا کوچکی جمجمه
-تعیین محل تومورها، لخته های خونی، مایعات اضافی یا عفونت ها
-کمک به پروسه های تشخیصی و درمانی مانند بیوپسی، جراحی و رادیوتراپی
-تشخیص صدمات استخوانی و مفاصل مانند شکستگی های پیچیده استخوانی
-بررسی بیماری های داخلی و خونریزی ها مانند صدماتی که در اثر تصادفات ایجاد می گردند
مهم ترین مزایای تصویربرداری سی تی اسکن عبارتند از :
-تصویربرداری سی تی اسکن بدون درد و بسیار دقیق است.
-ct scan می تواند استخوان ها، عروق و بافت های نرم درون بدن انسان و حتی درون این بافت ها را به دقت ببیند. البته باید توجه داشت که برای دیدن بعضی بافت های نرم بدن مانند تاندون، رباط، عصب و غضروف دقت ام آر آی بیش از سی تی اسکن است ولی ct scan بهتر از ام آر آی می تواند استخوان را ببیند و مشکلات احتمالی آن را تشخیص دهد.
-انجام آزمایش بسیار سریع است و این سرعت در موارد اورژانسی بسیار کمک کننده می باشد.
-بعد از انجام آزمایش هیچ اشعه ای درون بدن بیمار باقی نمانده و یا از او ساطع نمی شود.
-برخلاف ام آر آی می توان با وجود داشتن دستگاه های پزشکی مانند پیس میکر و یا سمعک، سی تی اسکن را انجام داد. و…